Δεκαπέντε χιλιάδες και μια ζαβάδια διαλύομαι σαραντα έξι χρονάκια ληστεία ζαβάδια διαλύομαι Όλο εμένανε χουφτώνει Η εφορία η πουτάνα Θα τη σκίσω σαν κουρέλι Θα την κάψω τη ρουφιάνα Τράπεζα,τράπεζα παντού και τα μυαλά στην τράπεζα του ανόητου λαού Μούσκαροι-μούσκαροι θα ζείτε σε φαβέλες όσο το έθνος προσκυνά προνομιούχες βδέλες Είμαστε η ξεφτιλισμένη γενιά του τρεις κι εξήντα δίχως αντοχή στη φτήνια χωρίς ελπίδα Τα μπούτια σου μαφία Ενφιά - φπα - εφορία Δεκαπέντε χιλιάδες και μια ζαβάδια διαλύομαι σαραντα έξι χρονάκια ληστεία ζαβάδια διαλύομαι Μια ζωή να μου πετάτε κόκαλα σα να ‘μαι σκύλος εγώ δε θα γλείψω άλλο φχαριστώ δεν είμαι φίλος.
ΤΗΣ ΝΥΣΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ ...