ΝΥΣΤΟΛΟΓΙΟ

  Gao Xingjian - La Fin du Monde, 2006 - Το μυαλό μου, αγάπη μου, δημιουργεί χαρακτήρες τόσο πειστικούς που στο τέλος γίνονται πραγματικοί, κι αν δεν τους βάλω να ξεκουραστούν πάνω στο χαρτί, εκείνοι ολημερίς κι οληνυχτίς με  καταδιώκουν.   - Λες μαλακίες μπαμπά, δε μπορεί να σε κυνηγούν στ'αλήθεια πρόσωπα που μόνο στη φαντασία σου υπάρχουν. Δεν είσαι τρελός.   - Δεν έχει σχέση με την τρέλα αυτό μικρή μου, αλλά ναι, υπάρχουν μαζί μου, αναπνέουν τον αέρα μου, τρώνε απ'το φαΐ μου, κοιμούνται στο σπίτι μου, σχολιάζουν τις απόψεις μου, διεκδικούν το χώρο τους στη ζωή μου και δε μ'αφήνουν ήσυχο μέχρι να γίνουν υποκείμενα σε γραπτές προτάσεις.   - Κοιτώ μα δεν τους βλέπω γύρω σου ρε μπαμπά, εδώ και χρόνια μου μιλάς για πρόσωπα που δεν υπάρχουν, τουλάχιστον εγώ δεν τα έχω δει. Σου λέω ότι αερολογείς και με φοβίζεις, τουλάχιστον δώσε μου μια ένδειξη, διατύπωσε ένα έστω επιχείρημα να με πείσεις για την ύπαρξή τους.   - Μα δεν το βλέπεις αγάπη μου και μόνη σου; Δεν έχεις σ

  «Ο γενέθλιός μου μήνας στα θολερά λιοπύρια του Καρκίνου μ’ έναν απρόκοφτον ίσκιο που αναβλύζει δονούμενος από φευγαλέα φωνήματα κληματαριάς- τι άρια ο θάνατος ή η έβδομη κοίμηση… Σα να αισθάνομαι το σώμα μου στον ιδρώτα λουσμένο μουσείο Οπού ‘χει να δείξει σωζόμενες αστραπές τη μεγάλη του πόνου προσωπογραφία. Μοναστήρι παμπάλαιο τούτος- εδώ ο ύπερος. Δεν επιτρέπω υπολειπόμενα δάκρυα προχωρώντας με χαυλιόδοντες αταραξίας ανάμεσα στα μελανθή με φως ανήμερο να κατακάψω και τις πέντε ηπείρους. Την καλησπέρα μου στα Ιδανικά σας.»   Ν. Καρούζος