Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Υπαίθρια δυσφήμιση

Με την παρούσα δηλώνω την αμέριστη συμπαράστασή μου στην «Καμπάνια για την υπεράσπιση της υπαίθριας διαφήμισης».

Δράττομαι δε της ευκαιρίας για να προτείνω επιπροσθέτως τα εξής για την αντιμετώπιση της ανεργίας :

1. Να αποποινικοποιηθεί η διακίνηση ναρκωτικών και να ενθαρυνθεί η χρήση: Αν δεν πέφτουν οι άνθρωποι στην πρέζα χιλιάδες βαποράκια θα πέσουν στην ανεργία.

2. Ζήτω η άνευ όρων και νόμων πορνεία: Με τι δικαιολογητικά οι νταβατζήδες οι τσατσάδες και οι πουτάνες θα αιτούνται επδομα ΟΑΕΔ;

3. Όχι στην κατάρτιση του Εθνικού Κτηματολογίου: Θα πεινάσουν δικηγόροι (ρωτήστε τι ποσοστό αντιπροσωπεύουν στις δικαστικές αίθουσες οι υποθέσεις κτηματικών διαφορών και θα καταλάβετε)

4. Να επιτραπεί το εμπόριο όπλων και πυρομαχικών (you know , όπως Αμερική) και λοιπών παρανόμων αντικειμένων και ουσιών : ξέρετε τι κόσμο ταίζουν οι λαθρέμποροι;

5. Ναι στην αθρόα εισαγωγή μεταναστών με πλοία, πλοιάρια βαρκούλες και φορτηγά: Πολύς κόσμος ζει από την εισαγωγή δουλοπάροικων.

6. Να νομιμοποιηθούν τα πειρατικά CDs: Αλλιώς θα πεινάσει η Νιγηρία.

7. Αφήστε ελεύθερα τα αυτοσχέδια πάργκινγκ στα Κέντρα Μαζικής Διασκέδασης: Μη γεμίσουμε άνεργους παρκαδόρους.

8. Να μην σταματήσουν οι βιομηχανίες να μολύνουν ανεξέλεγκτα: Και οι εργαζόμενοί τους θα συνεχίσουν να εργάζονται αλλά και πλήθος νοσηλευτικού προσωπικού θα συνεχίσει να απασχολείται για την περίθαλψη των καρκινοπαθών.

9. Να συνεχίσουν οι καθαρίστριες στα νοσοκομεία και λοιπά κοινωφελή ιδρύματα να αμοίβονται με μισθούς πείνας, διατηρήστε τα stage, αφήστε ατιμώρητους επιχειρηματίες που χρωστούν εκατομύρια όπου θέλουν, κάντε τα στραβά μάτια σε εταιρίες που λαδώνουν πολιτικούς και γενικά αφήστε ήσυχους αυτους του πονόψυχους ανθρώπους να βγάζουν λεφτά με εφτά ουρές για να μην χάσουν οι κωπηλάτες της γαλέρας το ξεροκόματο που τους αναλογεί.

10. Τέλος, δώστε συχωροχάρτι στη ΡΙΚΟΜΕΞ μπας και δεήσει να επιστρέψει από την Τουρκία.

Και για να σοβαρευτούμε:

Είναι τουλάχιστον χυδαίο να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι οι εργαζόμενοι για δραστηριότητες που εγκυμονούν θανάσιμο κίνδυνο για το κοινωνικό σύνολο. Και είναι βαρβάτο ψέμα το επιχείρημα της ευρωπαϊκής νομιμότητας: Στην υπόλοιπη Ευρώπη η υπαίθρια διαφήμιση επιτρέπεται με συγκεκριμένους όρους και κανονισμούς απαράβατους. Τέτοιοι όροι στο Γιουνανιστάν είτε δεν υπάρχουν είτε παραβιάζονται.

Υ.Γ. Τους (πρώην) εργαζόμενους των  κ.κ. Λαναρά & Ψωμιάδη και λοιπών αετονύχηδων businessmen δεν βρέθηκε κανείς να τους υπερασπιστεί «υπαιθρίως».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Παίχτης

Κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς, ο πατέρας μου έπαιρνε το μεγάλο τετράγωνο τραπέζι της κουζίνας μας και το έβανε στο κέντρο του καφενείου, άπλωνε τη μεγάλη πράσινη τσόχα (εδώ κι εκεί τρύπια πό τις κάφτρες των τσιγάρων) κι ετοίμαζε την πρωτοχρονιάτικη μπαρμπουτιέρα. Αφού αράδιαζε τις καρέκλες γύρω-γύρω, έβγαζε από την κρυψώνα τα μεγάλα λευκά ζάρια και τα απίθωνε στη μέση του τραπεζιού. Τη διαδικασία παρακολουθούσαν ανέκφραστοι κι αμίλητοι οι γέροι που στριμωγμένοι γύρω από την ξυλόσομπα προσπαθουσαν να ζεσταθούν. Καθώς έπεφτε το βράδυ εορταστικό και ειρηνικό οι παίχτες έπαιρναν ένας-ένας τη θέση τους. Δεν ήταν μόνο οι "καθ'έξιν" κουμαριτζήδες αλλά και οι αποδέλοιποι που έπαιζαν ζάρια "για το καλό του χρόνου". Αρχή κάναμε εμείς τα πιτσιρίκια που εκπαιδευόμασταν στα ήθη των παιγνίων παίζοντας στα ζάρια γαριδάκια, σοκολάτες και κάτι δραχμές κερδισμένες από τα χαρτζιλίκια ή τα κάλαντα. Ύστερα έρχονταν οι "μεγάλοι". Ξεκινούσαν με κάτι ταλαιπωρημένα μπλέ πενη...

Βίλμα

Ο λόγος που χάζευα τη Βίλμα ήταν το βλέμα της. Όχι γιατί παρά τα περίπου 90 χρόνια της παρέμενε ακόμα κοριτσίστικο (ζωηρό και περίεργο σα να αντίκρυζε για πρώτη φορά τον κόσμο) αλλά επειδή ήταν ονειροπόλο. Όταν η ματιά της σηκωνόταν για να κοιτάξει κάπου μακριά, έλαμπε με μια ακατανόητη ένταση και έχανε το απόκοσμο φως της μόνο όταν ξανάπεφτε πάνω στα κοντινά πράγματα ή στον συνομιλητή της - εν προκειμένω εμένα.Τώρα ήμουν εγώ ο υπνωτισμένος. Της πήρε λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο να επιστρέψει από την ονειροπόληση στο καφενείο του "Σφακιανού" όπου καθόμασταν και στην αρχινημένη κουβέντα μας. - Ωραίο βράδυ Κώστα. Γλυκό. Είναι ωραία η Νίσυρος το καλοκαίρι. Λάτρεψα το Μανδράκι από την πρώτη μέρα που ήρθα νιόπαντρη με το συχωρεμένο τον Πανάγο. Ξαφνικά το βλέμα της έγινε γκρίζο. - Ο Γιάννης μου έλεγε ένα τραγούδι, είπα προσπαθώντας να διώξω το σύνεφο. "Του ποταμού μας το νερό βρέχει δε βρέχει τρέχει ωραία το Μανδράκι μας κορίτσια που τα έχει". - Πρέπει να ίσχυε το ίδιο ...

Εις του Βαρσάμου το νερό χρυσό δεντρί εφάνη...

Μπρε, Κωστή, εδά θα σου μάθω ένα βυζαντινό, ναι, βυζαντινό ριζίτικο, απού μου το ‘χε μαθωμένο ο Βενοσίφης κι αυτηνού ο παππούς του κι αυτηνού ο προπάππους του και πάει ετσά λοής: “Εις του Βαρσάμου το νερό, χρυσό δενδρί εφάνη Κι εις τη σκιανιάδα του δεντρού Οζά ήταν σταλισμένα. Τρεις κλέφτες επεράσανε τρεις κλέφτες επερνούσα’ Κάθουνται και ξανοίγουν’τα στέκουνται και μετρούν’τα.» Εκατάλαβες; τω παλιώ γκαιρώ εγυρίζανε πέρα – πόδε κλέφτες και ξανοίγανε μη μπανα βρούνε κιανένα κουράδι αφύλαχτο, ναι Κωστή ακούς; Και ξανοίγανε απού λες το κουράδι και το θαυμάζανε και λέγανε: «Για δες οζά για δες αρνιά για δες κριγιούς μπροστάρους Για προβατοσκλάβερα ασημικά ραμένα» ‘Οι – όι μρε σα ντου ξεγηβεντισμένου του –τάδε- απού τα τζουμπροδένει ο γουρσούζης με τέλια και σπαούλια, εκατάλαβες; Και ξανοίγουνε απού λες να δούνε από τσοι σαμές τίνος είναι τα οζά μα δε ξεχωρίζουνε και τονέ λέει ένας κατεχάρης: «Τούτα δεν είναι Σφακιανά, ούτε κι α...