Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μην ξεπουλάτε τα Ιερά και τα Όσια... Νοικιάστε τα !

Τελικά οι στενόμυαλοι δεν εξετίμησαν την "out of the box" ιδέα του φρεσκοπαντρεμένου γόνου και της τηλεπερσόνας: Η παραχώρηση  χρήσης των εθνικών συμβόλων για κοσμικά γεγονότα αντί χρημάτων μπορεί να αποτελέσει ασφαλή οδό διαφυγής από το τρέχον οικονομικό αδιέξοδο της πατρίδας. Ποια νεαρά κόρη εφοπλιστού δεν θα επιθυμούσε να εορτάσει το "ευτυχέστερο γεγονός της ζωή της", πάνω σε ένα πλωτό μνημείο όπως το θωρηκτό Αβέρωφ;
Ποιο νεαρό βλαστάρι οικογενείας πετυχημένου επιχειρηματία δεν θα ήθελε να κάνει ένα πάρτυ αποφοίτησης πάνω ή μέσα σε ένα χώρο με ιδιαίτερη ιστορική αξία; Δόξα τω Θεώ ο μπαμπάς έχει χρήματα!
Και βέβαια το target group μας εκτείνεται και εκτός Ελλάδος όπου εκμεταλευόμενοι την Αρχαιολατρεία τους μπορούμε να κάνουμε trend στο διεθνές τζετ σετ, διαθέτοντας για hapenings ιστορικούς χώρους όπως η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας, η Επίδαυρος κ.ο.κ.
Φαντάζομαι τον επόμενο γάμο του κου Αμπράμοβιτς στην Κνωσσό με τη συνοδεία κρητικής λύρας, και το γαμήλιο πάρτυ στον αυλόγυρο του παλατιού του Μίνωα !
Ονειρεύομαι την επόμενη επίδειξη του οίκου Cavalli μέσα στο Θησείο και ένα prive δείπνο του Bill Gates και της εκλεκτής του παρέας στο Λευκό Πύργο.
Τελειώνω προτρέποντας τους κυβερνήτες του Έθνους όπως σπεύσουν να αξιοποιήσουν την λαμπρή ευκαιρία και να δηλώσουν παντού ότι η Πατρίς δεν πωλείται αλλά ενοικιάζεται !

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η κηδεία και η βάφτιση του Λοχία Φώλκερ

    Φραγκφούρτη, τέλη 20ου αιώνα. Το σελφ-σέρβις ήταν γεμάτο από πελάτες που όπως κι εγώ εργάζονταν σε κάποια από τις γύρω εταιρίες. Αφού άδειαζαν   βιαστικά το πιάτο τους, άλλοι το ξαναγέμιζαν από τον μπουφέ   κι άλλοι όχι, ρούφαγαν με ικανοποίηση το εθνικό ποτό της Γερμανίας δηλαδή νερό με μπουρμπουλήθρες -οι πιο μερακλήδες έπαιρναν κόκα-κόλα,   κι έφευγαν για να επιστεγάσουν τη μεσημεριάτικη   απόλαυση με ένα τσιγαράκι και κάμποσα ρεψίματα πριν επιστρέψουν στα γραφεία τους. Δεν ήταν συνηθισμένο να πίνεις αλκοόλ στο Mittagspause   αλλά εγώ δεν είχα σκοπό να ανταγωνιστώ την αξιοθαύμαστη εγκράτεια των κατοίκων της χώρας που είχε την τιμή να με φιλοξενεί, και όπως πάντα απολάμβανα μια παγωμένη μπυρίτσα, πρώτον για να ηρεμήσει το πνεύμα μου από τον εργασιακό τάραχο και δεύτερον για να προετοιμάσω κατάλληλα το στομάχι μου για την επόμενη μπυρίτσα. Αντιλήφθηκα κάποια βλέμματα αποδοκιμασίας αλλά με παράτησαν γρήγορα καθώς ήξεραν ότι με όσες μπύρες και να ...

Το πορτρέτο της Μαρίνας

Ήταν η πριγκίπισσα του χωριού. Μοναχοκόρη του μεγαλοκτηματία, εμπόρου, μεταπράτη, μεσίτη, τοκογλύφου, πολιτευτή και τι δεν ήταν ο ο μπαμπάς της, κυρίου Θεοδώρου,  που είχε καταφέρει να αυγατίσει την ήδη μεγάλη περιουσία του πατρός του και να γίνει ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του τόπου του. Η σύζυγός του και μητέρα της η Ασπασία, ήταν μια ευειδής αλλά κάπως τροφαντή μοσχαναθρεμένη κόρη μεγαλεμπόρου ζωοτροφών (συνεργάτη του κυρίου Θεόδωρου), που όσο η τρισχαριτωμένη κορούλα της ομόρφαινε και ψήλωνε, τόσο εκείνη ασχήμαινε και χόντραινε. Όσο για τον κύριο Θεόδωρο εκείνος συνέχισε να πλουτίζει  Έτσι είναι, τα νειάτα και η ομορφιά διαρκούν λίγο, μα η ανθρώπινη πλεονεξία δεν έχει τελειωμό. Αντίθετα με άλλους προνομιούχους, ο κύριος Θεόδωρος δεν άφηνε το χωριό για να μετοικήσει στην πόλη έχοντας υπόψιν το σχετικό ρητό περί πρωτιάς και δευτεροσύνης και απολάμβανε την πρωτοκαθεδρία του απέναντι σε αγροτοκτηνοτρόφους, εργάτες και υπαλληλίσκους οι οποίοι τον έβλεπαν σαν ένα θεσμ...

Η Νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου

Θεσσαλονίκη 1989. Δεν μου καλο-ήρθε που ο Μωχάμαντ αρραβωνιάστηκε την Α. Όχι επειδή εκείνος ήταν Παλαιστίνιος κι εκείνη Ελληνίδα, αλλά γιατί τόσους μήνες που τους ήξερα τη μια μέρα ήταν μαζί και την άλλη ήταν σκοτωμένοι.Όχι ότι δεν αγαπιόντουσαν, κάθε άλλο νομίζω, αλλά ήταν κι οι δυο δύσκολοι χαρακτήρες, κακοτράχαλοι. Από τη μια ο ζόρικος ανατολίτης κι από την άλλη η αυτάρχω κρητικιά που δε σήκωνε ούτε μυγοπόδαρο στο σπαθί της. Επίμονες, κυριαρχικές φύσεις που έκαναν ο ένας δύσκολη τη ζωή του άλλου, για μια τελευταία κουβέντα, μια κοφτή ματιά ή ένα νεύμα ειρωνικής συγκατάβασης. Η Α. ήταν από τα πρώτα άτομα που με καλοσώρισαν στη Θεσσαλονίκη εκείνο το Φθινόπωρο. Φαίνεται ότι δεν είχα συνηθίσει μακριά από την οικογένεια και βρήκα στο πρόσωπό της μια άλλη αδερφή. Ή μια μάνα... Δε μου χάριζε κάστανο. "Κατσανδρεδάκη, κουμμούνι, είσαι ο πλιό μαλάκας τση Ένωσης Κρητών Φοιτητών από καταβολής της" μου έλεγε όταν τη φούρκιζα. "Κι εσύ είσαι η κακιά μάγισσα της φοτητικής ...