Kαλύτερα αυγόχειρας παρά αυτόχειρας : Απάντηση στη "Δήλωση Υφυπουργού Μανώλη Όθωνα για τους λόγους της απόφασής του να προσφύγει στη Δικαιοσύνη"

Αγαπητέ Μανώλη,

κατ' αρχάς ελπίζω να μου επιτρέπεις τον ενικό καθώς δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ πως σε γνωρίζω προσωπικά. Καίτοι, τη σήμερον ημέρα το να σχετίζεσαι καθ ' οιονδήποτε τρόπο με πολιτικό και μάλιστα με βουλευτή – υπουργό δεν θα έλεγα ότι αποτελεί δα και τίτλο τιμής, συνεχίζω να πιστεύω πως εσύ προσωπικά δεν ανήκεις σε αυτόν το γελοίο συρφετό ιδιοτελών πολιτικάντηδων. Για τούτο και μόνο αποφάσισα να σου γράψω την παρούσα όχι τίποτε άλλο παρά να φύγει από πάνω μου η σκέψη πως λέω καλημέρα σε έναν ξύλινο άνθρωπο.

Πράγματι έχεις δίκιο να γράφεις πως “Δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως πολιτική άποψη ή διαμαρτυρία η κάθε μορφής λεκτική βία ή χειροδικία. Την αντίληψη ότι ο καθένας αυθαιρέτως θεωρεί ότι η πολιτική του διαφωνία παράγει δίκαιο, το οποίο απονέμει με συνοπτικές διαδικασίες στη μέση του δρόμου, δεν την αντέχει ούτε η κοινωνία μας, ούτε η λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.”. Να σου θυμίσω όμως πως κάτι παρόμοιο πρέπει να ισχύει και για τους ένστολους υφισταμένους σου που με τέτοιες συνοπτικές διαδικασίες απονέμουν την κρατική δικαιοσύνη “στη μέση του δρόμου” εκτοξεύοντας όχι αυγά, αλλά κατακεφαλιές, χημικά και ύβρεις εναντίων πολιτών (μεταξύ των οποίων γερόντοι, κοπελιές ακόμη και μικρά κοπέλια).

Δυστυχώς αγαπητέ Μανώλη, ο αδύνατος γίνεται συχνά έρμαιο του φόβου, της ανασφάλειας και της κακομοιριάς του και γι' αυτό μπορεί να καταφύγει σε πράξεις που μπορεί να είναι εκτός ορίων. Η απάντηση του “ισχυροτέρου” θα πρέπει να είναι η ψυχραιμία, η σωφροσύνη και η σύνεση. Αυτό υπαγορεύει το πνεύμα του νόμου αλλά και η κοινή λογική και όχι την αλόγιστη χρήση γκλομπ και δακρυγόνων όπλων. (και δε θέλω αντιρρήσεις επ' αυτού: όταν ένα ματζαφλάρι προκαλεί βραχυπρόθεσμα προσωρινή τύφλωση και μακροπρόθεσμα ο Θεός ξέρει τι άλλο, είναι όπλο και όχι μέσο δημοκρατικού διαλόγου).

Επίσης, δε χρειάζεται να έχεις δίπλωμα ψυχολογίας για να καταλάβεις πως τα απανωτά χαράτσια της κυβέρνησης του “λεφτά υπάρχουν” δημιουργούν ανείπωτη οργή σε ανθρώπους που δεν τα “έφαγαν μαζί με κανέναν” αλλά δουλεύουν στο μεροκάματο αγωνιζόμενοι τίμια να καλυτερέψουν τη ζωή τους και ν' αναθρέψουν κοπέλια! (Από τέτοια οικογένεια προέρχεσαι κι εσύ άλλωστε ...).

Ακρογωνιαίος λίθος της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας είναι η προεκλογική συμφωνία μεταξύ πολιτικών και λαού (το περίφημο “Συμβόλαιο με το Λαό” που έλεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας): “ψήφισέ μας και σε αντάλλαγμα θα κάνω αυτό κι εκείνο”. Νομίζεις πως αενάως οι πολιτικοί θα αθετούν μονομερώς την εν λόγω συμφωνία, και στην καλύτερη θα επανεκλέγονται ενώ στη χειρότερη απλώς θα απαλλάσσονται των ευθυνών τους; Αφού λοιπόν δεν έχετε θεσπίσει έναν αξιόπιστο τρόπο να βρίσκει ο λαουτζίκος το δίκιο του, πως εννοείτε την απονομή δικαιοσύνης;

Η αλήθεια είναι ότι εσένα ποτέ δε σε φαντάστηκα “αυγοεισπράκτορα” αλλά για να χρησιμοποιήσω και πάλι δικά σου λόγια “Ο καθένας επομένως που επιλέγει να επιδίδεται σε τέτοιες πράξεις θα πρέπει να έχει συναίσθηση ότι αυτό έχει κόστος και συνέπειες.”. Αυτή φίλε μου δυστυχώς είναι μια από της συνέπειες των πράξεων με τις οποίες και συ συμφωνείς (σήμερα π.χ. είπες ΝΑΙ στην “έκτακτη εισφορά” ή όπως αλλιώς βαφτίσατε το νέο χαράτσι).

Προσωπικά, θα προτιμούσα ο άνθρωπος που προχτές αυτοκτόνησε, αντ' αυτού να είχε πετάξει κανένα αυγό σε κάποιον από τους συναδέλφους σου αντί να πηδήξει στο κενό βυθίζοντας στο πένθος και τη δυστυχία τους δικούς του. Πως να στο πω αλλιώς: καλύτερα αυγόχειρας παρά αυτόχειρας !

Είτε το παραδέχεσαι είτε όχι οι πολίτες δέχονται ανηλεή επίθεση και όπως πολύ σωστά πάλι εσύ έγραψες: “Γι’αυτό και θεωρώ ότι η μέχρι τώρα στάση ανοχής και κακώς εννοούμενου πολιτικού καθωσπρεπισμού σε τέτοιου είδους επιθέσεις είναι λάθος.”

Μανώλη, δε θα ακολουθήσω λαϊκισμούς τύπου “παραιτήσου” ούτε θέλω να υποκριθείς  τον ήρωα κάνοντας ψευτο-αντάρτικο για να ικανοποιήσεις μια επικοινωνιακή κομματική αναγκαιότητα. Θα σου θυμίσω απλώς ένα διάλογό μας προ ετών:

Σε είχα ρωτήσει λοιπόν “Γιατί μπήκες στην πολιτική Μανώλη” και μου απάντησες “Για να κάνω τα πράγματα καλύτερα...”. Το είπες με τέτοια αθωότητα που  με εξέπληξε, αλλά αμέσως μετά χάλασες το όνειρο προσθέτοντας: “... κι ύστερα κατάλαβα πως εκεί μέσα (στη Βουλή) δεν μπορώ να το κάνω”.

Ε, λοιπόν αγαπητέ Μανώλη Όθωνα μιας που βρέθηκες εκεί που βρέθηκες (βασικά εμείς σε στείλαμε για να κυριολεκτούμε), προσπάθησε ειλικρινά να κάμεις το όνειρό σου πραγματικότητα, άλλαξε ότι μπορείς προς το καλύτερο και μη χαραμίζεσαι σε ξύλινες δηλώσεις που σε εξισώνουν με το συρφετό. Κράτα αντισκάρι γερό, Μανώλη, για χάρη μας και για χάρη του απατού σου φίλε, γιατί αν δεν το πράξεις τα αυγά δεν θα 'ναι τίποτα μπροστά στα πυρά της ίδιας σου της συνείδησης...

με εκτίμηση 

Κωστής

για την αντιγραφή ΝΥΣΤΑΛΕΩΝ.

Υ.Γ. Και άσε τη δικαιοσύνη ήσυχη ν' ασχοληθεί με αυτούς που την έχουν πραγματικά ανάγκη.