Ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις αποτελούσαν κατ'εμέ άλλη μια αστική ματιά
στη λαϊκή μουσική έκφραση. Ο καθένας με διαφορετικό τρόπο βέβαια, αλλά
παρέμειναν (πάντα κατά τη γνώμη μου) απλοί αν και καλοπροαίρετοι,
τουρίστες σ' έναν τόπο του οποίου ποτέ δεν υπήρξαν πραγματικοί πολίτες.
Το λαϊκό τραγούδι δε χωρά σε ορατόρια, ούτε λόγια ποιήματα και καντάτες.
Είναι η απλή, λιτή, ξεκάθαρη έκφραση συναισθημάτων κατανοητών απ'όλους,
που δεν πατάει σε νότες αλλά στον πόνο και το μεράκι του
απλού καθημερινού ανθρώπου. Στην πραγματική ζωή δηλαδή. Κι αυτό διότι η λαϊκή τέχνη δεν περισπάται
από τη φόρμα και την τεχνική αλλά επικεντρώνεται στην ουσία. Ο Άκης
Πάνου ήταν περισσότερο πολιτικοποιημένος από το Μίκη, ο Τσιτσάνης
λυρικότερος του Μάνου και ο ανώνυμος δημοτικός στιχοπλόκος
αισθαντικότερος από τον Ελύτη και το Ρίτσο. Τα "λαϊκά" τραγούδια του
Μίκη απλώς είναι εύκολα θύματα: Απλά σαν παιδικά τραγουδάκια μπορούν να
ερμηνευθούν από κάθε φέρελπη μουσικάντη που θέλει να κάμει θόρυβο. Ας
δοκιμάσει π.χ. ο κάθε sakis να πει τούτο εδώ, θα γελάσουν και τα λαδοκάντηλα στα μνήματα:
Φραγκφούρτη, τέλη 20ου αιώνα. Το σελφ-σέρβις ήταν γεμάτο από πελάτες που όπως κι εγώ εργάζονταν σε κάποια από τις γύρω εταιρίες. Αφού άδειαζαν βιαστικά το πιάτο τους, άλλοι το ξαναγέμιζαν από τον μπουφέ κι άλλοι όχι, ρούφαγαν με ικανοποίηση το εθνικό ποτό της Γερμανίας δηλαδή νερό με μπουρμπουλήθρες -οι πιο μερακλήδες έπαιρναν κόκα-κόλα, κι έφευγαν για να επιστεγάσουν τη μεσημεριάτικη απόλαυση με ένα τσιγαράκι και κάμποσα ρεψίματα πριν επιστρέψουν στα γραφεία τους. Δεν ήταν συνηθισμένο να πίνεις αλκοόλ στο Mittagspause αλλά εγώ δεν είχα σκοπό να ανταγωνιστώ την αξιοθαύμαστη εγκράτεια των κατοίκων της χώρας που είχε την τιμή να με φιλοξενεί, και όπως πάντα απολάμβανα μια παγωμένη μπυρίτσα, πρώτον για να ηρεμήσει το πνεύμα μου από τον εργασιακό τάραχο και δεύτερον για να προετοιμάσω κατάλληλα το στομάχι μου για την επόμενη μπυρίτσα. Αντιλήφθηκα κάποια βλέμματα αποδοκιμασίας αλλά με παράτησαν γρήγορα καθώς ήξεραν ότι με όσες μπύρες και να ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου